உன்னை நினைக்காமல் நொடிப்பொழுதும்
மரிக்காதுப் பெண்ணே எனக்கும் - செரிக்காத
உணவைப்போல் எனை ஏனோ, கக்கிவிட
எத்தனித்து விக்கி நிற்கிறாய்,
அவதானித்து அமைதியாய் அளந்துப்பார்,
அரைநொடிக் கொருமுறை மணியடிக்கும்
என் எண்ண அலைகள் எல்லாம் அப்படியே
என்னைப்போல் உன்னுள் முரண்டுப்பிடிக்கும்.
எழுத்தோலை!
No comments:
Post a Comment