May`18
சில்லென்ற மழையும் மழலையாய்
குறைமாத கருவாய் - எனக்கென்றே
செல்லமாய் பிறந்ததிங்கே,
சின்னுவென்று உன்னை அழைக்க
மின்னுகின்ற பூவாய் கைகள் விரித்து - நீ,
ம்மா, ம்மா என்றழைக்கும் அழைப்பை
கேட்கும் நேரமே என்னையும் நானே
மறந்துப் போகிறேன்...
பவ்யு சொல்லி பவ்யமாய் என்னை
ஆட்க்கொள்ளும் அழகியப் பனிப்பூவே
நீ - நாளை வரும் நாளை எண்ணி
இப்பொழுதே உறக்கம் துறக்கிறேன்.
சின்னுவே, நீயும் என் செல்லமே - என்றும்
எனக்கு வெள்ளமாய் இனிக்கும் தங்கமே.
எழுத்தோலை!
No comments:
Post a Comment