பயணம்!

என்னைக்கடந்து போனதொரு மையில்க்கல்,
இறக்கம் இல்லாமல், ஒவ்வொரு மையில்லிலும்.
ஜென்னலிடை காற்றிடம், ஒரு அடி விழுந்தது,
ஓரமாய் உட்கார்ந்ததர்க்கு, ஓடுகிற பேருந்தில்.
தூர தெரிந்ததொரு ஒத்தை பனைம்மரம்,
கூடவே வருவேன் என ஓடோடி வந்தது,
சாயும் சூரியனும், சமைந்த புதுப்பெண்ணாக,
வெட்கி குனிந்தே, கூரையிடுக்கில் மறைந்தது.

என்ன ஒரு இனிமை, பயணம்!
இப்படியே ரசிப்பதினாலோ என்னவோ,
தூரம் வெகு, தொலைவாய் தெரியவில்லை.

:::: கோ.இராம்குமார் ::::